Bakczysaraj w nocy - interpretacja

Sonet „Bakczysaraj w nocy” to piękny nokturn, w którym Mickiewicz buduje poetycki obraz egzotycznego miasta. Poeta podziwia uroki wspaniałej, wschodniej architektury – wieże i kopuły pałaców. Pejzaż ten wydaje się szczególnie romantyczny w nocy, kiedy do uszu podmiotu lirycznego dobiegają dźwięki izanu, a światło gwiazd i księżyca rozświetla orientalny krajobraz.

 W poecie budzą się skojarzenia erotyczne, Mickiewicz przywołuje zatem taki element wschodniej kultury, jak posiadanie przez mężczyznę haremu kobiet. W tej nastrojowej scenerii myśl poety znacznie się wyostrza, staje się niczym „błyskawica”, która „przelatuje milczące pustynie błękitu”.

Egzotyczny krajobraz staje się zatem źródłem poetyckiego natchnienia i inspiracją do głębokich refleksji.